3000 km and still going strong

Geschreven: Hessel en Loes

G'day mates, how are ya?

We hebben jullie nog helemaal niet voorgesteld aan Bert, al moeten inmiddels zeggen Bert Junior want Bert Senior is terug naar daar waar hij vandaan kwam. Bert is onze grote vriend, die overigens een serieus drankprobleem heeft, maar ons overal naartoe brengt. Inmiddels hebben we met Bert al zo'n 3000 kilometer afgelegd en heeft hij ons op de mooiste plekken heeft gebracht. Overigens maken we met Bert ook minder leuke dingen mee. We hebben onze eerste roadkill gehad, een kleine possum. Sorry voor alle dieren liefhebbers, maar we konden er echt niets aan doen! En een heftig ongeluk gezien waarbij de auto volledig was uitgebrand maar gelukkig iedereen het heeft overleefd.

We kunnen jullie onderhand ook vertellen dat het landschap aan het veranderen is. We verbazen ons elke keer weer wat Australië te bieden heeft. Regenwouden, witte zandstranden, woestijnen, gebergtes en uitgestrekte groene glooiende landschappen in het binnenland. Ze schijnen zelfs "snowy mountains" te hebben. Waar we in onze vorige blog nog spraken over dat het vooral dor en droog is, kunnen we nu het tegenovergesteld zeggen. Het kleine stukje binnenland wat we tot nu toe hebben gezien was fantastisch mooi. (helaas hebben we hiervan geen foto's kunnen maken omdat we zo onder de indruk waren van het landschap terwijl de zon onder ging)

In de afgelopen anderhalve week hebben we veel gezien en gedaan. O ja en vooral veel auto gereden, maar tegenwoordig draaien we ons hand er niet meer voor om even 3 uur te rijden om bijvoorbeeld de campervan om te wisselen en vervolgens weer terug te rijden. Een van de hoogtepunten was toch wel de Whitsunday eilanden en Fraser Island. Vanaf Airlie Beach, waar we onze laatste blog hebben geschreven, zijn we met de zeilboot naar de Withsunday eilanden gevaren of eigenlijk moeten we zeggen, Whitehaven Beach. Onderweg hier naartoe hebben we voor het eerst in ons leven walvissen gespot op ongeveer 25 meter van onze boot. We waren er beide een beetje stil van en onder indruk. Wat een gigantische dieren. Nog meer onder de indruk waren we van Whitehaven Beach. Whitehaven Beach is het puurste witte strand ter wereld. Een stukje hemel op aarde. Als de beste man of vrouw ooit open doet wanneer onze tijd is gekomen, hopen we toch zeker dit te zien achter die enorme deur.

Afgelopen dinsdag zijn we voor 2 dagen naar Fraser Island gegaan. Het grootste zand eiland ter wereld. Hier hebben we gevlogen in een klein propeller vliegtuigje en het hele eiland van bovenaf kunnen bekijken. Tip van Hessel: doe dit nooit een halfuur na je ontbijt! Fraser Island was waanzinnig. Met zijn Lake Mackenzie, die zo helder is als drinkwater en haar witte stranden. EN waar we naar een van de hoogste kliffen zijn geklommen om daar zeeschildpadden, walvissen, dolfijnen, een manta rog en haaien te zien. Volgens de ranger hadden wij die die dag veel geluk en of het nu een verkooppraatje was of niet, het maakte ons niet meer uit zo gaaf als het was.

Gisteren zijn we het binnenland in gegaan en zoals we jullie al vertelden werd het landschap hier nog mooier. Zeker wanneer het nacht wordt en je ontelbaar veel sterren en de Melkweg kunt zien. Langzaam worden we steeds meer en meer verliefd op dit land. De idyllische plaatsjes met huizen in koloniale stijl en de enorme "farms" maken indruk. Afgelopen nacht hebben we geslapen in Crystal Waters Eco Village, wat een community is van (tegenwoordig) vooral Europese inwoners die er een ecologische levensstijl op na houden. We werden uitgenodigd voor de wekelijkse filmavond en hebben in een vooral warm gestookte houten blokhut samen met deze mensen een film gekeken. En ondanks dat dit niet onze levensstijl is, hebben we ons heel welkom en thuis gevoeld. Wederom een bijzondere ervaring.

We betrappen ons er zelf op dat we veel woorden als fantastisch, gaaf, waanzinnig en indrukwekkend gebruiken. Maar dat is het. En hoewel we ook echt dagen hebben waarop we alleen maar de snelweg zien is het gewoon over het algemeen indrukwekkend. Er is nog zoveel wat we jullie willen vertellen over dit land en de mensen die we ontmoeten. Dus dat gaan we zeker doen. Voorlopig zijn jullie nog niet van ons af!

See you later, alligator!